Ինչպե՞ս կարելի է լուծել Հայաստանում ուսուցիչների պակասի հարցը

Այսօր տեղեկատվական տեխնոլոգիաների ոլորտում մասնագետների լուրջ պակաս կա։ Ժամանակակից երիտասարդությունն այսօր կարծես ավելի շատ է հետաքրքրված այս ոլորտով, քան նախորդ սերունդները։

Այսօր, իհարկե, իրավիճակ է փոխվել։ Սակայն այսօրվա երեխաները վաղը լավ մասնագետ դառնալու համար պետք է որակյալ կրթություն ստանան։ Խնդիրն այն է, որ չկան բավականաչափ ուսուցիչներ, որոնք կարող են նրանց տալ հենց այս կրթությունը։

YerevanNN գիտական ​​լաբորատորիայի տնօրեն Հրանտ Խաչատրյանը կարծում է, որ ուսուցիչների պակասի խնդիրը լուծելու երկու ճանապարհ կա։

1. Աշխատել այլ երկրների մասնագետների հետ

Մասնավորապես, այլ երկրների գիտնականները կարող են, օրինակ, վերահսկել Հայաստանում մասնագետների գիտական ​​աշխատանքը։ YerevanNN գիտական ​​լաբորատորիան նման աշխատանքի բավականին մեծ փորձ ունի, ինչպես նշեց Հրանտ Խաչատրյանը։

Նման մոտեցումը կարող է պարզապես անփոխարինելի լինել, հատկապես, եթե գիտական ​​աշխատանքը գրված է մի թեմայի շուրջ, որի մասնագետները Հայաստանում չկան կամ շատ քիչ են։ Արտասահմանյան փորձագետների հետ փորձի փոխանակումը նույնպես կարող է շատ օգտակար լինել երկու կողմերի համար։

Վերապատրաստման եւ առաջադեմ վերապատրաստման նմանատիպ մոտեցումն այսօր լայնորեն կիրառվում է բժշկության ոլորտում. այլ երկրների մասնագետները հաճախ գալիս են վարպետության դասեր անցկացնելու եւ գործընկերներին սովորեցնելու նոր ախտորոշիչ մեթոդներ, վիրաբուժություն եւ այլն: Տեղեկատվական տեխնոլոգիաների ոլորտում փորձի նման փոխանակումը նույնպես կարող է շատ արդյունավետ լինել։

2. Բարձրացնել ուսուցչի մասնագիտության գրավչությունը

Ինչպես նշեց Խաչատրյանը, եթե ուսուցչի մասնագիտությունը գրավիչ լինի, ավելի շատ երեխաներ կցանկանան ընտրել դասավանդման ուղին։ Սակայն դրան հասնելու համար անհրաժեշտ է հսկայական աշխատանք կատարել, իսկ մասնավոր կազմակերպությունների ջանքերը չեն կարող դա անել։

Ճիշտ է, ուսուցչի մասնագիտության գրավչությունը բարձրացնելու գործում զգալի հաջողությունների է հասել, օրինակ, Teach For Armenia նախագիծը, որի շրջանակում տարբեր ոլորտների մասնագետներ մեկնում են հանրապետության մարզեր եւ դասավանդում դպրոցներում առնվազն երկու տարի։

Ընդամենը մի քանի տարի առաջ քչերն էին հավատում, որ ինչ-որ մեկը կցանկանա գնալ հեռավոր գյուղ եւ այնտեղ դասավանդել։ Սակայն նախագիծը գյուղերում ուսուցումն իսկապես գրավիչ դարձրեց, եւ եթե առաջին տարում Teach For Armenia-ին դիմել էր ընդամենը 14 մարդ, ապա այս տարի նախագիծն արդեն ստացել է ավելի քան 1800 հայտ պոտենցիալ ուսուցիչներից։

«Այս մարդիկ գնում են դասավանդելու գյուղերում, որտեղ նորմալ ուսուցիչներ գրեթե չկան։ Այս երկու տարվա ընթացքում մասնագետները ստանում են աննկարագրելի դրական հույզեր, հասկանում, թե ինչպես կարող են ազդել գյուղի երեխաների կյանքի վրա, ինչպես կարող են փոխել այն դեպի լավը եւ նոր դռներ ու հնարավորություններ բացել նրանց առջեւ։

Իմ ընկերներից մի քանիսը մասնակցել են նախագծին,  եւ երբ նրանք վերադարձան երկու տարի դասավանդելուց հետո, իսկապես կարոտեցին այն ամենը, ինչ ունեին մարզերում», - ասաց  Խաչատրյանը։

Այս նախագիծը, իսկապես, շատերի համար ուսուցումը դարձնում է չափազանց գրավիչ, բայց այն երկրում հիմնարար խնդիր չի լուծում: Հայաստանում, ըստ մասնագետի, անհրաժեշտ է բարձրացնել ամբողջ դրույքով աշխատող ​​ուսուցչի աշխատանքի գրավչությունը, իսկ դա բարդ ու երկարատեւ աշխատանք է, որի զգալի մասը պետք է կատարվի պետական ​​մակարդակով։